زمان تقریبی برای مطالعه: ۵ دقیقه

زمانی که شما مدت زیادی از عمرتان را در یک شهر و یا یک محله می گذرانید ، یک جور احساس وابستگی به سراغتون میاد. به عنوان کسی که نزدیک به ۲۰ سال از عمرم را در تهران بودم، هیچ وقت تصور نمی کردم که بتونم روزی این شهر را ترک کنم. اتفاقی که هم اکنون نزدیک به ۶ ساله که به وقوع پیوسته است.

این مهاجرت ابتدا ناخواسته و سپس خود خواسته تجربیات جدیدی برایم به ارمغان آورد که برایتان در زیر بخشی از آنها را می آورم :

نخست : زمان بیشتری دارم

کسی نیست که بر مشکل حمل و نقل در شهری مثل تهران واقف نباشد . شهری بزرگ که گاهی جا به جایی در آن به مثل یک مسافرت کامل بین شهری از شما زمان می گیرد .

شلوغی شهر و ترافیک یک مشکل بزرگ است . زمانی که در تهران بودم ، برای رفتن به محل کارم باید سه تا چهار ساعت در مجموع مسیر رفت و برگشت در خیابان ها و در ترافیک سنگین آن، وقت از دست می دادم . کیفیت این زمان برای کارهایی مثل مطالعه بسیار پایین است . به دلیل جذب میزان لازم سرب، که شما از هوای آلوده شهر برداشت می کنید ، خستگی پس از رسیدن به منزل نیز همچنان با شماست و تا حد بسیار زیادی برکت زمان از بین می رود . عبارت مناسب برای توضیح این موقیعت این است :” نمی فهمیم کی شب شد ”

ولی در روی دیگر سکه در خارج تهران وقت بسیار کند تر حرکت می کند ، شما حتی می توانید دورترین مکان در شهرستان های کوچک را در کمتر از نیم ساعت طی کنید . من خیلی راحت در دو ساعت می توانم به بازار شهر بروم و خرید کنم و به خانه برگردم . فرآیندی که در تهران از من حداقل نصف روز و گاهی تمام روز وقت می گرفت .

پس وقت بیشتری دارم و به کارهای بیشتری می رسم . هم برای تفریح زمان کافی دارم و هم برای کار .

دوم : خرج کمتری می کنم

هزینه حمل و نقل ، مسکن و خوراک در شهرستان ها بسیار پایین تر از تهران است . در این شک نکنید . اگر شما برای این موارد در تهران مبلغی به اندازه یک واحد در نظر می گیرید در شهرستان باید این مبلغ را تا دو سوم یا نصف در نظر داشته باشید . البته معمولا میزان درآمد نیز در شهرستان ها کمتر است . به کلمه معمولا توجه شود!.

سوم : کار کمتری می کنم

باید اعتراف کنم که تهران در زمینه موقعیت های شغلی، بسیار بهتر از شهرستان هاست. در تهران به دلیل تجمع سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی معتبر ، فرصت های شغلی زیاد و با کیفیت هستند . اما در شهرستان ها معمولا شما به راحتی تهران نمی توانید کار پیدا کنید .

خبر خوب این است که در شهرستان ها فرصت های شغلی سطح بالایی وجود دارند که نیروی متخصص لازم برای پاسخ گو بودن به این شغل ها وجود ندارد. این به معنی این است که رقیب کمتری برای یک شغل وجود دارد. در تهران معمولا نیروی متخصص به مراتب بیشتر از شهرستان ها تجمع کرده اند.

با گسترش اینترنت در همه ایران خیلی وقت ها وابستگی مکانی در کار ، یک مشکل نیست . من بخش اعظم ای از کارهایم، پروژه هایی است که به صورت دورکاری و به وسیله اینترنت سامان میدهم . اینترنت واقعا منجر به حذف وابستگی های جغرافیایی شده است و من چون مستقیما با آن درگیرم به واقع این داستان را لمس کرده ام .

شهرستان ها گاهی می توانند بهشت استارتاپ ها هم باشند ، اینجا نیروی کار ارزان تر است و ایده های نو بازارهای بی رقیب ای دارند .

چهارم : برخی از امکانات را از دست داده ام

خوب از بدی های مهاجرت از تهران نیز باید گفت . در شهرستان ها خبری از فرهنگسراها ، کافی شاپ ها ، نمایشگا ها ، کتاب خانه ها و بازارها به گستردگی تهران نیست . واقعیت این است که تهران در زمینه امکانات شهری بی رقیب است. جاهایی در تهران بود مثل خانه هنرمندان، فرهنگسرای ارسباران، بازارهای کامپیوتر و کافه های ولی عصر که همیشه محل رفت و آمد همیشگی ام بود. این مکان ها دیگر به راحتی سابق در دسترس نیست.

برای برخی از خرید ها، شرکت در برخی از نمایشگاه ها و بستن برخی قراردادها هنوز هم باید به تهران بیایم. هر چند برای من مسافت هم اکنون تا تهران زیاد نیست، اما برای خیلی ها این امکانات دور از دسترس است.

جمع بندی :

شاید پیش تر هیچوقت فکر نمی کردم که بتوانم خارج از تهران هم زندگی کنم ولی سرنوشت اینطور باقی نماند.

چیزهایی که از دست داده ام خیلی کمتر از چیزهایی است که به دست آورده ام. مهم ترین چیزهایی که در آن شهر شلوغ گم کرده بودم زمان و آرامش بود. گاهی وقت ها کار زیاد و فضای شلوغ فرصت فکر کردن را از انسان می گیرد. و واقعا ما برای چه زندگی می کنیم. برای چه کار می کنیم و هدف از این ها چیست ؟

آیا موفقیت واقعا چیزی است که تصویر می کنیم و یا اینکه فرآیند های دیگری وجود دارد که آنها موفقیت واقعی است. شاید کمی خلوت، فرصتی فراهم کند برای اندیشدن بیشتر و غرق نشدن در هیاهو و ظواهری که پایدار نمی مانند.