عکاسی با “نور دهی طولانی” یا به اصطلاح لاتین آن Long Exposure تکنیکی از عکاسی است که در آن عکاس ، شاتر را برای مدت طولانی باز نگه می دارد تا نور به حسگر دوربین برسد . در شرایط معمولی شما برای عکاسی از یک سوژه ، دکمه شاتر دوربین را فشار می دهید . در این هنگام شاتر ، دهانه دوربین ( دیافراگم) را برای کسری از ثانیه باز می کند تا نور محیط به فیلم ( یا حسگر دوربین های دیجیتال ) برسد . زمانی که این اتفاق می افتد ، نور محیط یا همان تصویر ، ثبت می شود .
اگر زمان باز و بسته شدن دهانه دوربین از حدود یک ثانیه تجاوز کند ، عکس شما نور زیادی از محیط می گیرد و سفید رنگ خواهد شد ( در نور آفتاب ) .
عکاسی با نور دهی بالا معمولا در شب انجام می شود . زمانی که نور محیط بسیار کم است . در این حالت عکاس ، شاتر را روی زمان طولانی تری تنظیم می کند ، مثلا بالای چند ثانیه تا حدود چند ساعت . با این کار کل نور محیط به همراه حرکت اجسام بر روی حسگر دوربین ضبط می شود . در نهایت شما عکسی خواهید داشت که با تکنیک نور دهی بالا گرفته شده است .

در ادامه شما عکس هایی از ترافیک هوایی در شب و رد هواپیماها را مشاهد خواهید کرد که با تکنیک نور دهی طولانی گرفته شده اند . این عکس ها توسط Terence Chang و از خطوط هوایی شهر سانفرانسیسکو گرفته شده است  :